Waarom groeien er sinaasappelbomen op straat in Spanje?

Als je ooit door Spaanse steden zoals Sevilla, Valencia, Alicante of langs de Costa Blanca hebt gewandeld, is het je vast opgevallen: overal langs de straten groeien sinaasappelbomen, vaak vol met feloranje vruchten. Maar waarom groeien deze bomen zomaar op straat? En waarom lijkt niemand de sinaasappels te plukken? In deze blog duiken we in de geschiedenis, functie en het bijzondere karakter van deze bomen.

Een historisch en cultureel symbool 

Sinaasappelbomen (Citrus aurantium) zijn al eeuwenlang een belangrijk onderdeel van het Spaanse landschap. Ze werden in de 10e eeuw door de Moren geïntroduceerd op het Iberisch Schiereiland, vooral in Andalusië en de Costa Blanca. De bomen werden al snel geliefd vanwege hun geurige bloesems (azahar), die een essentiële rol spelen in Spaanse parfums en tradities.

Decoratief en nuttig voor het klimaat 

Een van de belangrijkste redenen waarom steden deze bomen planten, is hun esthetische en praktische waarde. Sinaasappelbomen zijn groenblijvend en zorgen het hele jaar door voor een mooi straatbeeld. Daarnaast helpen ze de luchtkwaliteit te verbeteren, bieden ze schaduw en dragen ze bij aan het koelen van de stad tijdens hete zomers. Hun stevige wortels helpen ook om erosie en overstromingen te voorkomen bij regenbuien, iets wat vooral langs de Costa Blanca belangrijk is vanwege het droge klimaat en plotselinge regenval.

Waarom plukt niemand de sinaasappels? 

Het lijkt verleidelijk om een sinaasappel van een boom in de stad te plukken, maar de meeste sinaasappels die je op straat ziet, zijn zogenaamde bittere sinaasappels (naranjas amargas). Deze variëteit is niet lekker om rauw te eten vanwege de wrange en zure smaak. Toch worden ze wel gebruikt voor marmelade, essentiële oliën en zelfs parfumproductie. In Sevilla en delen van de Costa Blanca worden ze bijvoorbeeld verzameld en geëxporteerd naar het Verenigd Koninkrijk, waar ze gebruikt worden voor de beroemde Engelse sinaasappelmarmelade.

De oorsprong van Engelse sinaasappelmarmelade 

De term "marmelade" komt van het Portugese woord "marmelada", dat oorspronkelijk verwees naar een kweepeergelei. In de 18e eeuw begonnen de Engelsen echter bittere sinaasappels uit Spanje te gebruiken, met name uit Sevilla. Dit leidde tot de klassieke Engelse marmelade, een dikke en licht bittere sinaasappelpuree die vooral in Schotland populair werd. Vandaag de dag blijft het een vast onderdeel van een traditioneel Brits ontbijt en wordt het wereldwijd geëxporteerd.

Waarom groeien er ook citroenbomen? 

Naast sinaasappels zie je in veel Spaanse steden en dorpen ook citroenbomen groeien, vooral in warmere regio's zoals de Costa Blanca en Andalusië. Net als sinaasappelbomen zijn citroenbomen goed bestand tegen het mediterrane klimaat en bieden ze visuele charme én een heerlijke geur. De citroenboom (Citrus limon) wordt vaak gekozen voor stedelijke aanplant vanwege zijn sierlijke witte bloesem, gele vruchten en culinaire waarde. Hoewel veel citroenen aan straatbomen ook niet bedoeld zijn voor directe consumptie, dragen ze bij aan het authentieke en aromatische karakter van de omgeving. Bovendien helpen ook deze bomen bij het reguleren van temperatuur en het verbeteren van de luchtkwaliteit in stedelijke gebieden.

Een stukje Spaanse charme 

Naast hun functionele en historische betekenis voegen sinaasappelbomen ook een vleugje magie toe aan de straten van Spaanse steden. In de lente vult de geur van sinaasappelbloesem de lucht, wat een onvergetelijke indruk achterlaat op zowel inwoners als toeristen.

Dus de volgende keer dat je door een Spaanse stad of langs de Costa Blanca loopt en de straten vol sinaasappel- én citroenbomen ziet, weet je dat deze bomen er niet zomaar staan. Ze vormen een integraal onderdeel van de geschiedenis, cultuur en leefomgeving van Spanje.